Doroczna konferencja Fundacji Rozwoju Terapii Rodzin NA SZLAKU pt.
Koterapia w terapii par i rodzin.
16 marca 2024 r, Kraków/online
W Fundacji Rozwoju Terapii Rodzin Na Szlaku prowadzimy terapie par i rodzin. Znakomita większość spotkań jest prowadzona przez pary terapeutów. W niektórych procesach jako koterapeuci uczestniczą także stażyści. Jakie znaczenie ma to, że terapię prowadzi więcej niż jeden terapeuta? Jaki jest możliwy podział ról między dwójkę (lub trójkę) terapeutów? Jakie zjawiska występują między koterapeutami? Jakie są warunki dobrej koterapii? Z jakimi trudnościami we wspólnej pracy trzeba się liczyć? I wreszcie: jaką korzyść z tej sytuacji mają pacjenci?
Po każdym wystąpieniu planujemy otwartą dyskusję z uczestnikami. Terapeutów już pracujących w koterapii zapraszamy do podzielenia się swoim doświadczeniem, a tych, którzy dopiero rozważają stosowanie tej formy terapii, będziemy do tego ośmielać.
Patronat nad konferencją objęli:
Sekcja Naukowa Terapii Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego
Komitet Naukowy:
Bogdan de Barbaro, Wojciech Drath, Mariusz Furgał, Magdalena Pozarzycka – Szwed
Komitet Organizacyjny:
Anna Kazberuk, zespół Fundacji Rozwoju Terapii Rodzin Na Szlaku
Współorganizatorem konferencji był Zakład Terapii Rodzin i Psychosomatyki Collegium Medicum Uniwersyetu Jagiellońskiego
PROGRAM
10:00 Ryszard Chłopek: Praca w koterapii – rożne podejścia i aspekty.
Praca psychoterapeutyczna z parami i rodzinami jest trudna, gdyż niesie ze sobą silne obciążenia emocjonalne. Być może z tego powodu podejście systemowe nie wykształciło swoich odpowiedników psychoanalitycznych terminów: „przeniesienie” i „przeciwprzeniesienie”. Gdy spotykamy się z parą lub rodziną emocji jest zwyczajnie za dużo. Już w latach pięćdziesiątych XX wieku, kiedy zaczęto opracowywać narzędzia do pracy z parami i rodzinami, kwestię nadmiaru emocji starano się rozwiązywać bardzo konkretnie – przez pracę w zespołach terapeutycznych lub koterapii.
Tym samym praca ze wsparciem koterapeuty wydaje się dla terapeuty rodzin i par naturalnym wyborem, choć niesie ze sobą specyficzne wyzwania. Mogą być one związane z rozkładem władzy w parze terapeutycznej, ale też innej wrażliwości terapeutów oraz idącego za tym odmiennego sposobu słuchania i komentowania. W swoim wystąpieniu będę dzielił się doświadczeniami i refleksjami wiążącymi się z pytaniami: Jakie pomysły na pracę w koterapii pojawiały się w różnych podejściach terapeutycznych i na przestrzeni ostatnich siedmiu dekad? Jak wpływają na współpracę terapeutów ich: temperament, wiek, doświadczenie zawodowe, płeć, identyfikacja z paradygmatem terapeutycznym? Jak te cechy klinicystów mogą wpływać na relacje między nimi i prowadzone przez nich procesy?
10:45 Dyskusja prowadzona przez Małgorzatę Osielczak-Stawinogę.
11:15 przerwa kawowa
11:45 Magdalena Zielińska i Roman Hilscher: Para do pary. Teoretycznie i praktycznie o koterapii.
Podczas naszego wystąpienia opowiemy o tym, jak pracuje zespół FRTR „Na Szlaku” – podzielimy się naszym rozumieniem teoretycznych idei koterapii oraz pokażemy, jak realizujemy je na co dzień w praktyce terapeutycznej. Opowiemy o kolejnych fazach tworzenia się relacji między koterapeutami wraz z ich implikacjami dla procesu terapeutycznego w pracy z parami i rodzinami. Pokażemy strukturę naszego warsztatu oraz jego zalety. Oczywiście bez idealizowania – dlatego będzie też kilka słów krytyki: o wyzwaniach, a nawet pułapkach i niepowodzeniach w koterapii. Aby uwiarygodnić ten sposób pracy i pokazać jego korzyści, poprowadzimy ten wykład we dwoje – natomiast Państwo sami ocenią, na ile ta para jest do pary.
12:30 dyskusja
13:00 przerwa lunchowa
13:45 Szanse i zagrożenia pracy w koterapii, panel prowadzony przez prof. Bogdana de Barbaro z udziałem: Piotra Kasprzaka, Małgorzaty Osielczak-Stawinogi, Hanny Pinkowskiej-Zielińskiej.
15:00 zakończenie konferencji